Mehmet Emin Uluç

Kadıköy’de yedi attığı Konya’ya deplasmanda diş geçiremeyen Fenerbahçe, şampiyonluğa el salladı.

Yunanistan’da İsmail Kartal’ın dizginlediği bir Fenerbahçe izlemiştik. Sarı lacivertliler Pire’de 3-0 mağlup duruma düştükten sonra aklı başına gelen hoca, Ferdi, Fred, İsmail kozlarını sahaya sürünce skor 3-2’ye gelmişti. Dün ise İsmail Hoca “Tam güç” kullandı. Olabilecek en doğru, en güçlü kadroyla oyuna başladı Fenerbahçe hem de Avrupa’da kupa bekleyen taraftarının tıklım tıklım doldurduğu tribünler önünde. Yunan’ın çocukları maça tekme tokat başlasa, Alman hakem bu aşırı sertliğe göz yumsa da İrfan Can’ın erken golü zaten yüksek olan tur ümidini iyice körükledi.

Ne olaylar ne oylamalar ne de cezalar Fenerbahçe futbol takımının şampiyonluk motivasyonunu zerre kadar bozmamış.

Tur biletini Belçika’da cebine koymuş Fenerbahçe’nin aklı belli ki Süper Lig’de oynayacağı Trabzonspor maçındaydı.

Lig maratonuna Avrupa molası veren Fenerbahçe, yaklaşık iki aylık aranın ardından çıktığı uluslararası arenada ders niteliğinde bir performansa imza attı.

Ligde haftalardır kötü oyunla kazanan Fenerbahçe, Türkiye Kupası’nda çıtayı yükseltmiş, berbat oyununu mağlubiyetle taçlandırarak elenmişti! Eksikleri, formsuzları vardı sarı lacivertlilerin ancak en büyük sorun İsmail Kartal’ın hatalarını kabullenememesinden kaynaklanan kör inadıydı.

İsmail Kartal muhteşem bir insan. Çok severim, çok sayarım, çok değer veririm. Benim için özeldir, kıymetlidir. Yine benim kriterlerime göre; iyi bir teknik adamdır, önemli işlere imza atmıştır, Fenerbahçe’deki her döneminde başarılı olmuştur. Özellikle bu sezon inanılmaz bir başlangıç yapmış, birçok rekoru kırarak Fenerbahçe’yi üç kulvarda yarışın içinde tutmuş, sarı lacivertli camiaya 9 yıl sonra şampiyonluk hayali kurdurmayı başarmıştır. Amma velakin, an itibarıyla, KRAL ÇIPLAK!

Alanya maçında ne oynadı ki Fenerbahçe, neredeyse aynı kadroyu sahaya sürdü İsmail Kartal.

Eee Sumudica efendi, yine olmadı. Fenerbahçe bu sefer de geldi yedekleriyle tokatladı seni. Ne Gaziantep’e ne Türk futboluna yakışmayan kimliğinle utanmanı beklemiyoruz senden ama bil ki, bir futbolsever olarak çok keyif aldım dün geceden!

Galatasaray’a emanet ettiği liderliği almak üzere çıktı Fenerbahçe, Antalya karşısına. Bunu ilk düdükle birlikte iliklerimize kadar hissettik.

Fenerbahçe, Türkiye Kupası’nda Adana’ya 6 attığı günden beri gülmeyi unuttu. O performansla bu sezon dünyanın en skorer takımı unvanına ulaşan sarı lacivertliler önce Kadıköy’de Samsun’la berabere kaldı.

Hava soğukmuş, maç hafta içiymiş, saat geçmiş, kime ne? Tribünler büyük ölçüde dolu. Taraftarlar, koltukları boş bırakanların yerine de bağıracak kadar coşkulular. Tribünde sanki yüz bin kişi var. Rakip Adana değil de bir Avrupa devi gibi kenetlenmişler maça, takımla birlikte hücum edip baskı kuruyorlar.

Ligin zirvesinde puan puana, nefes nefese süren yarışın averajla lideri olan Fenerbahçe, koltuğu bırakmaya hiç niyeti olmadığını bir kez daha gösterdi.

Türk futbolunun prestiji en yüksek maçında, her iki takım da zirvedeyken, Kadıköy'de gerçekleşen buluşma oyun kalitesi anlamında sınıfta kaldı.

Fenerbahçe’nin en güzel rengi o...

Türk futbolunun iki güzide kulübü, buz gibi bir İstanbul gecesini keyif de veren bir futbol resitaliyle ısıtmak için çıktı maça…

Danimarka’da perişan olan Fenerbahçe’de taraftarın ruh hali bozuktu Sivas maçı öncesi.

Fenerbahçe bu sezon ilk kez favori olmadığı bir maça çıktı.

Sezonun ilk puan kaybını Kadıköy’de Trabzonspor’a karşı yaşayan Fenerbahçe’de problem savunmada mıydı, hücumda mı? Evet çok önemli eksikler vardı, özellikle de savunma göbeğinde ancak, Ludogorets deplasmanında da gördük ki, defanstan ziyade ofans aksıyor sarı lacivertlilerde.

Yıllar yıllar öncesi…. Sene 1997. Takvim yaprakları ağustos ayının 23’ünü gösteriyor. 1997-98 sezonunun henüz üçüncü haftası…