Uganda'ya Türk yetimhanesi

Sabah ezanı vakti... Havalimanındaki kolilerimiz gümrük görevlisinin ilgisine mazhar olmuş.
Sir! Ne var bunun içinde ?-Elbise
Ne elbisesi?
-Yetimler için hediye
Aç içine bakacağım
-Buyurun siz açın
O zaman hepsine gümrük ödeyeceksiniz
-Hediye ama!..
Bekleyin burada makbuz getireceğim
.....
Yer Uganda... Entebbe Havalimanı... Hani Hollywood'un ballandıra ballandıra anlattığı Entebbe baskını var ya işte tam da orası.
Dışarıdaki dostumuz İmam Kasusi beklemekten yorgun düşmüş; valizleri kapması ile araca atması bir oluyor... nbsp;
Kapkaranlık sokaklarda her çukuru istisnasız ortalayan İmamın oğlu Abdurrahman'ın komutasındaki araçta bir gözüm uykuda diğeri yolda 45 dakikalık bir yolculuk yapıyoruz. Hotel Africana'nın kapısında "İnin aşağı!" komutuyla birlikte esas duruş aracın yanındayız. Gören de askeri tesise falan geldiğimizi zannedecek. Ağır silahlı kara yağız delikanlılar önce aracı ve valizlerimizi sonra da baştan aşağı üzerimizi arıyorlar. Otelin resepsiyonuna girmeden önce x-raydan geçerken yeniden aynı muamele...
Mevzu resepsiyonda anlaşılıyor… Neymiş efendim Kenya'da alışveriş merkezindeki rehin alma olayından sonra egemen güçler (!) burayı da terör açısından riskli bölge ilan etmişlermiş, hatta daha önce de üzerinde bomba yüklü bir zat bulunmuşmuş… Nedense o zatı kimse görmemiş ama uluslararası güvenlik şirketleri ülkenin geleceğinden endişe etmiş ve her binaya birer manga görevli dikmiş... Duy da inanma!
Afrikalıların 'slow motion' hareketleri beni öldürecek. Bu kıtada 38 ülke dolaştım istisnasız hepsi aynı.
"Odayı o taraftan mı yoksa bu taraftan mı verelim?", "Pasaportlarınızı verin bir görelim", "konaklama bedelini cebimize peşin indirelim…" derken güneş tepemizde bitiyor.

EKVATOR BİR ÇİZGİ
İHH'dan Yaşar Sekizkardeş ile güya iki kestirip Masaka'ya geçecektik! Valizi odaya kendimizi dışarı atıyor yola koyuluyoruz. 3 saat boyunca gözlerim batılıların kurak, çorak hikayelerine uygun bir görüntü arıyor ama nerdeee? Aksine bir yıllık yeşil hasretini stokluyorum. Yol ortasında kalınca bir çizgi geçiyoruz. Kasusi, "artık güneydeyiz" diyor. Ekvator çizgisini geçmişiz.
Masaka'dayız… Daracık sokaklar, derme çatma evler arasındaki toprak yollardan geçip kalabalığın olduğu bir yerde duruyoruz. Henüz yüzünü göremediğimiz duvarın arkasındaki çocuk korosundan "Ehlen ve sehlen biküm duyuhunul kiram (Değerli misafirlerimiz hoş geldiniz)" sesleri yükseliyor.
Burası İHH İnsani Yardım Vakfı'nın himayesine aldığı Ali Bin Ebu Talip Yetimhanesi… Yanında okul ve camisi de var.
Sıra sıra dizilmiş boncuk gözlü, kara yüzlü irili ufaklı çocuklarla birlikteyiz. Kiminin ayağında ayakkabı bile yok. Afrika'nın özelliğindendir ilk çocuğu anne baba sonrakilerini kardeş büyütür. Küçük ablalar, ağabeyler burada da kardeş gibi ağır bir sorumluluğu sırtlarında taşıyor. Yetimhanedeki çocuk ne kadar mutlu olursa hepsi o kadar mutlu…
Yaşar Abi ile oldukça geniş 9 sınıfı olan okulu geziyoruz. Kiminde sıra, kiminde kapı pencere bile yok. Çocuklar yerlerde duvar diplerine sıralanmış öğretmenlerinin anlattığı dersi pür dikkat dinliyor. Müdür odası diye gösterdikleri yerde bir hasır birkaç dosya. Yatakhaneler tam bir harabe… 181'i yetim 350 öğrencinin eğitim gördüğü bu binaların hızlı bir şekilde onarılması gerekiyor. İmam Kasusi ile Yaşar Abi oturup uzun uzun planlamalar ve bütçe yapıyorlar. iki yetimhane, sağlık ocağı, mutfak, sınıfların tadilatı, banyo, okul, yetimhane, mutfak, banyo, sıra, masa, ranza, yatak battaniye alınacak. Ayrıca yetimlerin isimleri tek tek belirleniyor. İHH hepsine aylık 45 dolarlık (90 TL) bir maaş bağlıyor.

LAPA LAPA MUZ nbsp;
Ve yemek zamanı…
Muz yapraklarına sarılarak pişirilmiş muz lapası ve pirinç pilavı ikram ediliyor. Çocuklar altlarında isimleri yazılı tabaklarla koca koca kazanların önünde sıra oluyor.
Küçük hafızlar kuran tilavet ediyor, sesi güzeller ilahiler okuyor. Akşama doğru yeniden başkent Kampala'nın yolunu tutuyoruz.
Ertesi gün bir başka yetimhanede Kampala'nın varoşlarındaki Midland'dayız. Buradaki görüntüler bir gün öncekine göre daha iyi. Gümrükten zar zor kurtardığımız elbiseleri giyen 168 yetim âdeta bayram havasında. Biz yapımı biten iki yetimhanenin açılışı sonrası çocukların mutluluğunu onlar ise yeni yatakhanelerini görecek olmanın heyecanı içinde.
Gerek mikrobik hastalıklar, gerekse AIDS yüzünden anne ve babalarını kaybeden yetimler var. O yüzden çok uzakta olup okula gelemeyen, bir ailenin yanında çok kötü şartlarda kalan çocukları buraya toplamışlar. Artık bundan sonra burada hem dini eğitim alacak hem de öğrenimlerini sürdürebilecekler.
Eyalet valisi de olmak üzere bölgenin önemli isimlerinin mikrofonla olan muhabbetleri bittikten sonra kız ve erkeklere özel yetimhanelerin açılışını yapıyoruz. Çocukların o anki mutluluğu her şeye bedel. Yatakların üzerinde atlayanlar zıplayanlar, sarıldığı battaniye koklayanlar… Anlatmaya kelimeler yetmez!
"Yetim gülerse dünya güler" diyen İHH'nın bu kadar mutluluk için ödediği bedel ise sadece 100 bin euro…

YETİMİ BIRAK YABANİLERE BAK
Bu topraklar, 2.5 milyonla dünyada en fazla yetimin olduğu ülke olarak istatistiklerde küçük bir yer tutar. Dahası yetimler Uganda milli parklarındaki yabani hayvanlar kadar ilgi bile görmez. Ancak sadece ülkesini batı işgalinden korumak için korumak için mücadele eden ve sadece Müslüman olduğu için Hollywood senaristleri tarafından diktatör ilan olan İdi Amin, bugün beyaz perdede halen en çok izlenen filmler arasında yer alır. Hem kuzey hem güney kutbunda yer aldığı için dünyanın iki yüzünü birden görmek isteyen beyazlar Uganda'ya ziyaret ede dursun, buradaki garibanlar ikiyüzlü dünyayı fark edeli çok uzun zaman olmuş.
Son bir not daha ülkede 2008'de çalışmalarına başlanan geniş kapsamlı petrol arama programı kapsamında Haziran
2009'da Batı Nil Bölgesinde petrol bulunmuş bölgedeki ilk kuyu da faaliyete geçmiş. Tabii ki o tarihten bu yana
ülkede ekonomik krizler ve yasadışı olaylar almış başını gitmiş.
Neden mi anladınız siz onu!.. nbsp;

nbsp;

nbsp;

Yahudilere Uganda'yı teklif etmişler
İngiliz Müstemleke Bakanı Joseph Cahmberlain 1899'da lütfetmiş (!) müstakil bir Yahudi devletinin kurulması için Uganda tavsiyesinde bulunmuştu. Ancak Yahudiler Uganda yerine Filistin'i tercih etmişti.

nbsp;

EFSANE LİDER
Batı dünyası için kaygan zemin sebebi İdi Amin
Uganda denildiğinde bir çoğumuzun aklına direk İdi Amin ve Entebbe Operasyonu gelir. 1976 yılında Filistin Kurtuluş Örgütü, Fransa Havayollarına ait Tel Aviv-Paris uçağını kaçırır ve Uganda Entebbe Havaalanına indirir. İdi Amin (aslı Iyd yani bayramdır) burada FKÖ'yü destekler, ancak İsrail gizli bir operasyon düzenleyerek 200 askerle bir kurtarma operasyonu düzenler ve 7 FKÖ mensubu ile birlikte 50'ye yakın Uganda askerini de öldürür. Operasyondan kimsenin haberi olmadan bir saat boyunca sürer. Sonrasında birçok defa senaryolaştırılıp filme de çekilmiştir.
Bu olay sonrası yıpratılmaya başlanan İdi Amin, Tanzanya desteğindeki Ugandalı gerillaların 1978 Ekiminde başlattığı saldırının ardından, 13 Nisan 1979'da yurt dışına kaçtı. Önce Libya'ya giden İdi Amin, ardından Irak, sonra Suudi Arabistan'a geçti. 2003'te vefat etti. İdi Amin hakkında "yamyam", "son yamyam", "yamyam diktatör" gibi sözler tam anlamıyla iftiradır. Evet Uganda'da 300 bin kişi katledilmiştir. Fakat katledilenler müslümandır ve İdi Amin'in devrilmesinden sonra hileli bir yolla devlet başkanı olan Milton Obete'nin 1980-1985 iktidarı devrinde olmuştur. İdi Amin'in 8 yıllık iktidarı devrinde 10 bin kişi katledildiği doğrudur. Ama katleden yani gerçek katiller İdi Amin'in muhalifleri ve onlarla iş birliği yapan istihbarat mensuplarıdır.

nbsp;

YETİM?GÜLSE DÜNYA?GÜLER!
Ugandalı çocuklar İHH sayesinde tam donanımlı yetimhanelerine kavuştu. "Yetim gülerse dünya güler" diyen İHH'nın bu kadar mutluluk için ödediği bedel ise sadece 100 bin euro…

GEZİ
Osman SAĞIRLI/TÜRKİYE GAZETESİ