Çin malı Berlin duvarı!

Vakti zaman-ı evvelinde Berlin. Spree Nehri kıyısına kurulan küçük bir balıkçı köyüymüş. nbsp;İyiymiş hoşmuş da, ah etrafı bataklık olmasa… Yanlış bir adımızda çamur dizinize çıkıyor, yabancıları yutuyormuş hatta. Geceleri sivrisinek orduları geziyormuş dört bir yanda. Zaten Berlin kelimesi bataklık demekmiş lûgatta. Burayı niye seçmişler bilmiyoruz ama küçük bir şehir kurulmuş ve büyük bir hızla yayılmış etrafa. Doğrusu biz bataklık filan göremiyoruz, suları tertemiz ayrıca. Bardağını musluğa daya, kana kana iç, doya doya… Berlin'de ökçenizi yere sertçe vursanız su çıkıyor, üç metre derinliğe inen göle düşüyor adeta. Peki, koca şehir nasıl kuruldu acaba? İnşaat firmaları değişik teknikler kullanıyor, tabiri caizse kazık çakıyorlar dünyaya. Çıkan suyu tahliye ediyor, tekrar nehre akıtıyorlar. Kafanızı kaldırınca üzerinizden yürüyen kalın kalın borular görüyorsunuz. Yarısı mavi, yarısı kırmızı. Maviler bir şirketin, kırmızılar rakip şirketin, gökyüzünü parsellemişler adeta.
BÜYÜK HAYALLERDEN, KÖR DUVARA
Almanlar birinci Cihan Harbine girerken "7 B" (Berlin- Budapeşte- Belgrad- Bosfor (İstanbul)- Bağdat- Basra- Bombay) planları yapıyorlar, olmasa iyiymiş ama bizim ittihatçıları da peşlerine takıyorlar.
Ağır bir bedel ödüyor, bize de ödetiyorlar. Türkiye'nin iki yakası bir araya gelmiyor ama Almanya çabuk toparlanıyor, 20 yıl içinde komşularını ürküten bir güç oluyor. Nazi orduları Polonya'yı, Norveç, Danimarka, Lüxemburg ve Hollanda'yı işgal etmekle kalmıyor, Afrika ve Rusya'ya da yayılıyor. Ancaaak! Kıtalara uzanan imparatorluk hayali pahalıya patlıyor. Dimyat'a pirince giderken evdeki bulgurdan oluyorlar. Berlin bile ellerinden çıkıyor. Almanya dört müttefik tarafından işgal ediliyor, Berlin adeta kağıt gibi ortadan yırtılıyor. Yarısı Batıda (ABD, İngiltere ve Fransa'da) kalıyor, yarısı da Doğu Blokuna bırakılıyor.
Batı Berlin parayı buldukça parlıyor, Doğu Berlin ise Trabant boyası gibi mat soluk kalıyor. Batıya temayül artınca Ruslar araya 46 kilometrelik bir duvar örüyor, kaçışlara mani oluyorlar. (Ağustos 1961)
KATİL DUVAR YOLUNU BİÇTİ! nbsp;
Bazı gözü kara maceraperestler, sınır muhafızlarını, kuleleri, projektörleri, kurt köpeklerini atlatıyor mâlum duvara rağmen şanslarını deniyor. nbsp;Beş bin. Evet, tam beş bin firar vakası yaşanıyor ve ne yazık ki çoğu acıklı bitiyor. Zaten sınıra yakın noktalar da sadece partiye yakın isimler oturabiliyor, semtin meskûnları gözlerini dört açıyor, muhbirlik yapıyor. Nehrin içine jiletli teller döşeniyor, sazanları bile dilimliyor. Telaşla kulaç attığınız düşünün, eliniz kolunuz lime lime doğranıyor. Kaçarken yaralananlara ilk yardım zinhar yasak! Ölmek kolay mı? Zavallılar yalvara yalvara can çekişiyor. Batı Berlinliler Doğu tarafına bakan binaların üstüne günlük havadisleri yazıyor, biraz olsun dünyadan haberleri olsun istiyorlar. Alman Komünistleri ise ellerinden geldiğince perdeleme yapıyor.


UNUTULMAZ DEME BANA!.. nbsp;

Berlinliler duvarlı günleri unuttular gitti, ancak turistler ısrarla o hattı görmek istiyor, küçük bir duvar parçasına sahip olabilmek için ellerini ceplerine atıyorlar. Ceviz kadar bir beton parçası 5, yumruk kadarı 20 euro. Ancak şu var, duvarlar bitti. Tezgahtaki parçalar Şanghay'dan geliyor. nbsp;


Bi' gecekonduları eksikti
"Burası çöplükken neredeydiniz, bahçe olunca mı geldi aklınıza?"

Doğu ve Batı bloku didişedursun Osman adlı Yozgatlı bir yurttaşımız Berlin duvarının tam dibinde bir ev tutuyor. Yıl 1963, en sıkıntılı zamanlar… Amcam pası akmış hurdaların atıldığı münhal köşeyi gözüne kestiriyor, temizliyor paklıyor üç beş dal maydanoz ekiyor. nbsp;Bakıyor ne gelen var, ne giden. İşte bu ilgisizlik cesaret veriyor, kabaklar, karalahanalar derken ufak tefek bir ev konduruyor. Meğer bahsi geçen alan Doğu Blokuna aitmiş, Batı istese de karışamazmış oraya.
Günün birinde 3 Doğu Alman Polisi geliyor, kaşları çatık, "bu da ne? Yıkarız, yakarız filan." Amcam "bak delikanlı" diyor, "ööle naynlı maynlı konuşma, efendi ol, hareket yapma! Öp bakiym elimi, baban yaşında biri var karşında!" Onları oturtuyor önlerine çaylarını çöreklerini koyuyor. "Burası çöplükken neredeydiniz" diyor, "bahçe olunca mı geldi aklınıza? Hoş bu bostanı kendim için ekmedim, gelen gidene zerzevat dağıtıyorum hayrına. Bugün elimi çeksem, yarına kalmaz çöplük olacak."
Başlarındaki eleman mâkul buluyor, "dur sana bir evrak verelim soran olursa gösterirsin" diyor. Bir nevi tapu senedi yani, gecekondu resmiyet kazanıyor bir mânâda. Eh amcam durur mu bahçeyi daha da genişletiyor, elektrik, su bağlatıyor, kat üstüne kat çıkıyor.
TÜRK ŞEHRİ GİBİ...
Bir Türk işçisi de babasını zor zahmet ikna edip Berlin'e getiriyor. Adamcağızı alıp Kreuzberk sokaklarında dolandırıyor. Erzurum işi yaprak dönerciler, İnegöl köfteciler, Antep kebapçılar... nbsp;
Bakıyor babasının yüzü aydınlandı, soruyor "nasıl buldun baba?"
"İyi de oğul" diyor ihtiyar, "ne kadar da çok Alman varmış burada."
Evet, şehirdeki Türkler çeyrek milyona yaklaşan nüfusları ile varlıklarını hissettiriyorlar. Berlin'de doğup büyüyenler "ortaya karışık" bir lisan üretmişler. Bazı Alman gençleri de onlara ayak uyduruyor. Tabii 40 sene yaşayıp da tek kelime Almanca konuşmayanlar var o başka. Şimdi gecenin bir yarısı canınınız işkembe çekti, ya da şööle ızgaraya balık pirzola attıralım dediniz. Kreuzberk'de açık bir mekân buluyorsunuz mutlaka. Türkçe ile bütün işlerinizi halledebiliyor, Türk berberinde traş olup helal marketlerden alışveriş edebiliyorsunuz. Sade gazoz, ay çekirdeği alıp Türk sinemasına gidebiliyorsunuz hatta. Gurbetçiler ne kadar para kazansalar da, marka giyinip kuşansalar da gözleri yine Anadolu'da, yine Anadolu'da…

BAKARSAN BAĞ OLUR
Osman Amca paslı ucubelerin atıldığı hurdalığı temizliyor, ekiyor dikiyor bostan yapıyor ama... nbsp;

ÇEVRECİLERİN KâBUSUYDU
Batı Almanya Mercedes, BMW, VW, Porsche, Audi, Opel, Ford gibi markalarla sektöre ayar verirken, Doğu Almanya ancak 20 beygirlik Trabant'ları imal edebiliyor. Trabant'ın iki zamanlı motoru lokomotif gibi duman çıkarıyor. nbsp;

ALİ ÇELİK-TÜRKİYE GAZETESİ