Boşanan fakat ayrılamayanlar çocuğu yaralıyor

CANAN ERASLAN

Evlilik... 'Bir ömür boyu' dileğiyle, umuduyla başlıyor. Bir gün küçük bir kıvılcımla başlayan problem yumağı büyüyor ve içinden çıkılmaz hâle geliyor. Çatırdayan evliliklerin bazıları hemen birkaç ay içinde bitse de bazıları 'Belki düzelir' umuduyla bekliyor. Ardından 'çocuk olsun düzelir' umudu başlıyor. Çocuk dünyaya geldikten sonra bir süre sonra 'çocuğumuz için' diye katlandığını söyleyen çiftler için 'boşanma' denen son geliyor. İşte birçok aile için en büyük problem de o sonla başlıyor. Kendi içinde sıkıntılarını çözememiş, boşanmaya gitmiş çiftler, birbirlerinden intikam almak, biri diğerinin canını daha çok acıtmak ve hatta maddi olarak istismar etmek için çocuklarını kullanmaktan hiç çekinmiyor.
Çocuğun velayetini alan taraf, karşı tarafa hıncını, kızgınlığını çocuğu eski eşine göstermeyerek almaya çalışıyor.
Maddi beklentisini, o masum çocuklara ezberletmek yoluyla karşı tarafa iletiyor.
Nafakalar ihtiyacı karşılamak için değil, karşı tarafı zora düşürmek için isteniyor.
Çocuk annesine gitse babasının, babasına gitse annesinin aslında ne kadar kötü (!) olduğunu duyuyor.

Siz boşanıyorsunuz yavrunuz değil
Pedagog Pınar Ulupınar, boşanan çiftlerin en fazla düştüğü yanılgının, çocuğunu eski eşinden uzaklaştırmak olduğunu söylüyor ve ekliyor: Çocuğun hem anneye hem de babaya ihtiyacı var. Çocuğun, anne ve babasının bir arada olduğu bir ortamda büyümesi en sağlıklısı ama, o ortamda geçimsizlik, kavga ve hatta şiddet varsa, çocuk için en iyisi anlaşamayan anne ve babanın ayrılmasıdır. Ancak velayeti alan kişi unutmamalı ki, siz ayrılıyorsunuz; çocuğunuz değil. Çocuğunuzu babasından mahrum etmek size 'oh' dedirtebilir ama çocuğunuzun geleceğini karartır.

Çocuk için katlandığı bir yalan mı?
Boşanma aşamasında kendilerine başvuran anne ve babaların anlattıklarının, evlilik boyunca hep tekrarladıkları 'çocuk için katlandım' cümlesinin herkes için geçerli olmadığı da bir gerçek. Pedagog Pınar Ulupınar "Bazen çocuklarının psikolojisi bozuldu diye gelen aileler oluyor ancak konuşmaya başladığınızda, annenin eski eşine duyduğu hınçla çocuğu kullandığını, ancak bunu fark etmediğini görüyoruz. Çocuk da annesi ve babası arasında ne yapacağını şaşırmış hâlde, bocalıyor. Dengesiz davranıyor, insanlara karşı güveni sarsılıyor, dünyada en değer verdiği iki kişi arasında seçim yapmaya bile zorlanıyor. Ben bu durumda 'O adama (kadına)
yıllarca çocuğum için katlandım' yakınmasının da her çiftte gerçek olmadığını görüyoruz" diyor.