Özal'ın gidişi ile Erdoğan'ın gelişi arasında Türkiye'nin yedi kâbus yılı

ÜÇ AYLIK HÜKÛMETLERDEN İSTİKRARLI YILLARA
Mesut Yılmaz ANAYOL hükûmetini kurdu, Tansu Çiller dışarıda kaldı. DYP 17, ANAP 15 bakanlık aldı.
(3 Mart 1996)
…
Anayasa Mahkemesinin verdiği karar, felçli hükûmetin ölüm fermanı oldu. Mahkeme, RP’nin itirazı üzerine yaptığı inceleme sonucunda güven oylaması sonucunu geçersiz saymıştı. Yılmaz istifasını Köşk’e sundu.
(14 Mayıs 1996)
…
Erbakan ve Çiller tarafından REFAHYOL hükûmeti kuruldu.
(28 Haziran 1996)
…
Sabah saat 08.00 sularında tank paletlerinin gürültüsü, Sincan sokakla- rında duyulmaya başladı. Hürriyet gazetesi fotoğraflayamayınca, aynı gün öğleden sonra saat 16.00 sularında tanklar ikinci defa Sincan sokaklarında tur attılar.
(4 Mart 1997)
…
Çevik Bir, New York Times’a şu açıklamayı yaptı: Hükûmetle mücadelede kesin kararlıyız. Türk anayasası çerçevesinde hareket ediyoruz. ABD’de ya da İngiltere’de siyasi sistemi savunmak askerin görevi değildir. Ama Türkiye’de bu görev kanunla bize verilmiştir.
(14 Haziran 1997)
…
Başbakan Necmettin Erbakan, Çankaya Köşkü’ne çıkarak istifasını Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’e sundu.
(18 Haziran 1997)
…

Demirel, hükûmet kurmak için gerekli 276’nın üzerinde çoğunluk sağlamasına rağmen hükûmeti kurma görevini Tansu Çiller yerine Mesut Yılmaz’a verdi.
(20 Haziran 1997)
…
Mesut Yılmaz yeni hükûmeti kurdu. ANAP, DSP ve DTP’nin içinde yer aldığı ANASOL-D hükûmeti, CHP destekli azınlık hükûmetiydi.
(30 Haziran 1997)
…
Orgeneral Çevik Bir’in hazırladığı andıçta, Kuzey Irak’ta operasyonla yakalanıp Türkiye’ye getirilen PKK’lı Şemdin Sakık’ın sorgulama sırasında elde edilen ifadelerinin arasına, Türk Silahlı Kuvvetlerinin “sakıncalı” gördüğü siyasetçi ve gazetecilerin de yerleştirildiği anlaşıldı. PKK ile ilişkileri vurgulanarak yıpratılmak istenenler listesinde Salim Ensarioğlu, Fetullah Erbaş, Segbatullah Seydaoğlu, Muhyettin Mutlu, Mehmet Mengi, Turgut Atalay, Murat Bozlak, Mehmet Ali Birand, Cengiz Çandar, Yalçın Küçük, Yaşar Parlak, Mahir Kaynak, Yavuz Gökmen, Mahir Sayın, Mehmet Atlan ve Ahmet Altan gibi isimler vardı.
Andıçtaki gibi plan uygulandı. Şemdin Sakık’ın bazı gazetecilerin PKK’ya yardım ettiği yolunda itiraflarda bulunduğu belirtilen açıklamalara istinaden 24 Nisan akşamı Uğur Dündar’ın sunduğu Kanal D ana haberde bu isimler ifşa edildi. 25 Nisan’da ise Hürriyet ve Sabah’ta andıç manşetteydi. Hürriyet başyazarı Oktay Ekşi, 25 Nisan 1998 tarihli köşesinde “Alçakları tanıyalım” başlıklı sert bir yazı kaleme aldı. Emin Çölaşan da 26 Nisan 1988 tarihli Hürriyet’teki köşesinde aynı minvalde yazdı: Apo, Sakık’a para karşılığı PKK’ya methiyeler düzen medya mensupları için demiş ki, ‘Türk ve Kürt tarihi hainlerle doludur.’ İşte burada doğru söylemiş. Türk milleti hainlerden bir gün hesap soracak.
Üzerinden çok geçmeden Sakık’a atfedilen ifadenin bir düzmece olduğu, söz konusu isimlerin Sakık’ın ifadelerine eklendiği ortaya çıktı.
(21 Nisan 1998)
…
CHP, DYP ve FP, Başbakan Mesut Yılmaz hakkında görevi kötüye kullandığı ve ihaleye fesat karıştırdığı gerekçesiyle gensoru önergesi verdi. 528 milletvekilinden 314’ü gensoruya destek verince, hükûmet düştü. Yılmaz hükûmeti, 1977’de 2. MC hükûmetinden sonra gensoruyla düşen ikinci hükûmet oldu.
(25 Kasım 1998)
…
FP Genel Başkanı Recai Kutan, DSP’den çok milletvekiline sahip oldukları için görevin kendilerine verilmesi gerektiğini söylese de, Demirel “hükûmeti kurma ihtimali yüksek olduğu için” Ecevit’i tercih ettiğini söyledi. Ancak Ecevit, FP dışındaki siyasi partilerle aradığı koalisyon düşünü gerçekleştiremeyince görevi iade etti.
(22 Aralık 1998)
…
Demirel bu defa daha ilginç bir usule başvurdu ve hükûmeti kurma görevini DYP’den istifa ederek bağımsız kalan Yalım Erez’e verdi.
(23 Aralık 1998)
…
Yalım Erez, hükûmet kurma çalışmalarından netice alamayınca görevi iade etti.
(6 Ocak 1999)
…
Süleyman Demirel, hükûmeti kurma görevini bir defa daha Ecevit’e verdi. Ecevit azınlık hükûmetini kurdu ve 306 oyla güvenoyu aldı. Ve tarihte ilk kez 75 milletvekiline sahip bir parti, bütün bakanlık koltuklarına oturdu.
(11 Ocak 1999)
…
Seçim takvimi işlerken Başbakan Ecevit’in daha sonraları “Neden verdiler anlamadım” diyeceği Öcalan, Türkiye’ye verildi.
(16 Şubat 1999)
…
18 Nisan günü sona eren bu dönem, en çalkantılı yasama dönemlerinden biri oldu. İkisi azınlık olmak üzere dört hükûmet kuruldu. Meclis’te milletvekili dengesi 209 defa değişti. DYP’den 50, ANAP’tan 19, DSP’den 12, RP’den 10, CHP’den üç milletvekili istifa etti. DSP’den dört, ANAP’tan iki, DYP’den bir vekil ihraç edildi. 134 milletvekili ile seçimlerden çıkan DYP’nin Meclis’teki sandalye sayısı 91’e kadar geriledi.
(18 Nisan 1999)
…
Öcalan takviyesinin haksız rekabet doğurmasıyla DSP seçimden kıl payı birinci çıktı. Ama seçimin asıl sürprizi 22,17 ile 136 milletvekili çıkaran DSP değil, 17,98’le 129 milletvekili çıkaran MHP idi.
Uzun turlar sonunda Ecevit tarafından 28 Mayıs 1999 günü kurulan yeni hükûmette DSP’ye 12, MHP’ye 12, ANAP’a da 10 bakanlık verildi. Ve koalisyon hükûmeti güvenoyu aldı.
(9 Haziran 1999)
…
Emniyet İstihbarat eski Daire Başkanı Bülent Orakoğlu, 17 Ocak 1999 günü yapılan operasyonda Beykoz’da öldürülen Hizbullah örgütü lideri Hüseyin Velioğlu ile ilgili şu bilgileri verdi: Hatay’da görev yaparken dönemin Adana Jandarma Bölge Komutanı Tuğgeneral Temel Cingöz ve İl Jandarma Alay Komutanı Vicdan Başaran ile şehir kulübünde yemek yedik. Bu yemekte komutanın yanında bulunan ve önceleri emir eri olduğunu sandığım sivil şahsın daha sonra Beykoz’da ölü ele geçirilen Hüseyin Velioğlu olduğunu öğrendim.
…
Abdullah Öcalan’ın infazını erteleyen üç liderin (Ecevit, Bahçeli, Yılmaz) imzalarını taşıyan karar metni yedi buçuk saatlik toplantı sonunda hazırlandı.
(12 Ocak 2000)
…
MHP Lideri Devlet Bahçeli, Hürriyet gazetesinde yayınlanan demecinde Abdullah Öcalan’ın idam edilmemesi yönündeki sözüne sadık kalacağını belirtti.
(25 Haziran 2002)
…
DSP’deki istifalarla sarsılan koalisyon ortakları, erken seçimi masaya yatırdılar. Hükûmetin Meclis’teki sandalye sayısı 276’nın altına düşmüştü. Toplantı beş saat sürdü. Bahçeli’nin dediği gibi 3 Kasım 2002 günü erken seçime gidilmesi yolunda mutabakata varıldı.
(16 Temmuz 2002)
…
3 Kasım 2002: Genel seçimlerinde, siyasi yasaklı Recep Tayip Erdoğan’ın AK Parti’si yüzde 34,28’le birinci oldu ve 365 milletvekili çıkardı. CHP yüzde 19,39’la barajı aşan ikinci partiydi. (9 Mayıs’ta Siirt’te seçimler yenilendi ve Tayyip Erdoğan Meclis’e girdi. Abdullah Gül hükûmeti 11 Mart’ta istifa etti. 23 Mart’taki güven oylaması ile Erdoğan’ın Başbakanlığı başladı.)
…
Cumhuriyet gazetesi “Genç Subaylar rahatsız” manşetiyle çıktı.
(23 Mayıs 2003)
…
Genelkurmay, Cumhurbaşkanlığı seçimine bir gün kala internetten muhtıra yayımladı.
(27 Nisan 2007)
…
Anayasa Mahkemesi, 367 katılım olmadığı gerekçesiyle Cumhurbaşkanlığı seçimini iptal etti. Hükûmet erken seçim kararı aldı.
(1 Mayıs 2007)
…
Anayasa Mahkemesi, AK Parti hakkında kapatma davası açtı.
(14 Mart 2007)
…
Genel seçimde AK Parti 46,6 oranındaki oyla patlama yaptı. İki seçim üst üste kazanma başarısının yanında, Demokrat Parti’nin iki seçim arasındaki artı 4,93’lük farkını 12,3’e çıkararak rekor kırdı.
(22 Temmuz 2007)
…
(MHP’nin katılımıyla Meclis’te yeterli sayıya ulaşıldı ve) Abdullah Gül, üçüncü turda aldığı 339 oyla 11. cumhurbaşkanı oldu.
(28 Ağustos 2007)
…
Anayasa Mahkemesi, kapatma davasını 6’ya 5 ile reddetti ancak AK Parti’ye hazine yardımının kesilmesine karar verdi.
(30 Temmuz 2008)

28 EKİM 2002