Bilim dünyasını şaşırtan görüntü: Karıncalar yaralı askerleri kurtardı

Sahra altı Afrika'ya özgü Matabele karıncaları, yüzlerce termit kolonisini kuşatarak onları savunan büyük asker termitlerin ölümcül ısırıklarına göğüs gerdiler. Ancak mirmekolog (özellikle karıncaları araştıran) Erik T. Frank, bu karıncaların bir baskından sonra yaralılarını evlerine taşıdığını keşfetti. 

Savaş alanından arkadaşlarını çıkaran karıncalar aslında hikayenin sadece bir parçası. Yuvaya geri döndüğünde, karıncalar sırayla yaralı arkadaşlarına baktı, yaralı uzuvlarını çeneleri ve ön bacaklarıyla nazikçe tuttu ve bir seferde dört dakikaya kadar yaralarını yaladılar bile. 

Frank ve meslektaşları, Proceedings of the Royal Society B'de yayınlanan bir makalede karıncaların yalayarak tedavi yöntemlerini anlattı. National Geographic'e konuşan Frank, “Karıncaların yaralılara bu kadar sofistike bir tedavi uygulayacağını ya da bunun gerçekten gerekli olduğunu düşünmemiştim” diyor. 

Frank ve meslektaşları, kızılötesi bir kameranın içerideki hareketi yakalayabilmesi için şeffaf bir örtüyle örtülen yapay yuvalar oluşturdu. Karıncaların yuvaya girdiklerinde, yaralı arkadaşlarını dikkatlice incelediklerini ve onları antenleriyle sağlıklı yuva arkadaşlarından iki kat daha fazla incelediklerini gördüler.

Bu davranışın hayati olduğu kanıtlandı: Deneysel olarak yaralanan karıncaların yüzde 80'i, kendi başlarına tutulursa 24 saat içinde öldü. Ancak yuva arkadaşları tarafından bir saat bile bakılması halinde yalnızca onda biri öldü. 

Yüzde 80'i steril bir ortama yerleştirildiğinde tedavi görmeden hayatta kaldı. Bu nedenle Frank, ölüm sebeplerinin enfeksiyonlar olduğunu ve yalayarak yapılan tedavinin enfeksiyonu önlediğini düşünüyor. 

Hayvanlar sıklıkla kendi yaralarını tedavi ederken gözlemlenmiş olsa da, bu keşiften önce hayvanların birbirlerini tedavi ettiklerine dair yalnızca birkaç anekdot vardı. 

Bu arada, karıncalar ölümcül şekilde yaralanan arkadaşlarını ölüme terk ediyordu. Deneylerde, Frank'in iki yerine beş bacağını kopardığı karıncaların çoğunlukla tek başına bırakıldığı görüldü.