Dünya Şampiyonu Millî Okçu Mete Gazoz hedeflerini Türkiye'ye anlattı

Hasan Sarıçiçek - Fotoğraflar: Bünyamin Çelik

Bu sözlerin sahibi, Türkiye’ye Rio Olimpiyat Oyunları’nda 5 dakikada “Okçuluk” sporunu öğreten “altın çocuk”.  Kim mi? O bir öğretmen çocuğu... Babası Metin Gazoz beden eğitim öğretmeni, 25 yıllık okçu... Millî okçuların yetiştiği Bayrampaşa’daki İstanbul Okçuluk Kulübü’nün hocası. Annesi Meral Gazoz ise aynı kulübün başkanı (Kulüp dedikse arı kovanı gibi onlarca şampiyon yetiştiriyor). Röportaj konuğumuz, Dünya Şampiyonu Mete Gazoz.  

Millî okçu dünyaya geldiğinde dedesi, “Mete” ismini koyduktan sonra “Haydi babayiğit göster kendini” diye okçuların arasına atmış. O da, Allah vergisi kabiliyetini geliştirmek için 3 yaşından itibaren ustalar arasında yay gerip, ok talim etmiş... Klasik yay... Olimpik yay... Makaralı yay... Yarışmadığı parkur, kazanmadığı derece kalmamış. En son, Almanya’da Dünya Kupası, 4 ayak yarılarında erkeklerde klasik yayda altın madalya kazandı. ‘Olimpik Yay’da salon dünya ikincisi ve hocası Sermet Çınar’a ait tarihî Türkiye rekorunu kırdı…

“Daha görmediğim çok yer var” dese de, gördükleri onu 19’unda bir bilge kişiliğe kavuşturmuş. İlk dikkati çeken şey “Bu yaşta bu olgunluk” dedirten sempatik, sakin ve soğukkanlı kişilik. Güçlü, etkileyici, kararlı gerçek bir şampiyon karakterine sahip, o. Tıpkı, merhum Naim Süleymanoğlu ve Hamza Yerlikaya gibi... Belli ki, okulda ve ailede çok iyi bir eğitim almış.  İşte karşınızda Mete Gazoz:

Öncelikli hedef Tokyo

“Kariyer planlaması mı? O işi, Possible Kariyer Danışmanlığı Şirketine bıraktım. Onlar, geleceği planlıyorlar ama benim Rio dönüşü huzura çıktığımda Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’a verdiğim bir söz var. O da; Tokyo 2020 Olimpiyat Oyunlarında kürsüye çıkmak, şampiyon olmak ve ay-yıldızlı bayrağımızı göndere çektirmek.” Bu arada söz konusu danışmanlık şirketini millî futbolcumuz Arda Turan’a ait olduğunu öğreniyoruz. 

İlki başarmak istiyorum

“O gün, Reis ‘Sadece senden değil, takım arkadaşlarından da başarı bekliyorum’, dediğinde ben de arkadaşlarım adına ‘Bir altını cepte bilin, ikincisini de olur, inşallah’ diye söz verdim. İkinci madalyanın rengini bilemem ama Tokyo’dan mutlaka onu da kazanacağız. Buna inancım tam. Hatta tarihte üst üste olimpiyat kazanan ilk okçu olmak istiyorum.”
“Önümde yoğun bir program var... Yarın Bulgaristan’a gideceğim, 2019 Dünya Şampiyonası’na hazırlık için. 2020 Tokyo Olimpiyatları Kotası’nı alabilmek için 2019 Dünya Şampiyonası’nı kazanmak şart.”

Zirvede kalmak daha zor

“14 yaşından beri uluslararası arenadayım. Şu an Dünya sıralamasında 7. durumdayım. Kariyerinde birçok rekor oldu. Ancak okçuluk öyle bir şey ki... Rakip görmediğin biri gelip seni yenebilir. Nitekim yılda bin kişi yarışır, biri şampiyon olur ama 999’u onu hedef seçer. Şu anda ben hedefteyim. Bu psikoloji kolay değil. Zirvede kalmanın şampiyon olmaktan zor olduğunu biliyorum. Rakiplerimi de kendimi tanıyorum özgüvenim tam ama tedbiri hiç bırakmıyorum. O baskıları aşmak için fizik ve taktik idman yanında psikolojik katkı da alıyorum. Millî takım hocalarım; Hasan Orbay, Göktuğ Ergin, Natalia Nasaridze, Yusuf Çorba ve Selmet Çınar’ın yanı sıra mentörüm Cem Gizer’den destek alıyorum. Rakiplerim, Fransız Pierre Plihon, Hollandalı Sjef Van Der Berg, G. Koreli Lee Woo Seok, Ukraynalı İvan Kozhokar yıllardır beni çözmeye çalışıyorlar.” 

Annem, Coubertin’i öğretti

“2015 Dünya Şampiyonası’nda kıl payı farkla kaybedince ‘Bana inananları mahcup ettim. Güvenlerini boşa çıkardım’ diye düşündüm ve anneme ‘Bir daha yarışmak istemiyorum, okçuluğu bırakacağım’ dedim. Annem, şefkatle beni kucakladı ve ‘O nasıl söz, sen kaybetsen de benim oğlumsun... Ayrıca sen kaybetmedin, tecrübe kazandın. Asıl bırakırsan kaybedersin’ dedi ve olimpiyatların kurucusu Pierre Coubertin’in ‘Esas olan oyunları kazanmak değil, katılmaktır’ sözünü hatırlattı. Annemin o sözü ve tavrım, dönüm noktam oldu...” 

İthal okçuya gerek yok

“Devşirme mi? Benim için sporcu sporcudur, ülke sporuna hizmet eden birinin kimliğine takılmamalı. Zaten olimpik kültürde de sporcunun diline, rengine, inancına bakılmaz. Türk okçuluğu bugün kendi yıldızını kendi üretir konumda, ithal okçuya ihtiyaç yok diye düşünüyorum.” 

“Doping mi? Yapay olan her şeye karşıyım. Spor etiği önemli. O, veciz sözdeki gibi ‘Sporcu zeki, çevik ve ahlaklı olmalı.’ Değerler, derecelerden önce gelir. Benim için doping sporcunun kendini inkâr etmesiyle eşdeğerdir. Şampiyonalarda göğsünde taşıdığın bayrak varken doping ile kendini ve ülkeni dünyaya kötü göstermenin ne manası var?”

Romanım henüz yazılmadı

“Planlı ve amaç sahibi biriyim, 2036 Olimpiyatlarına kadar yarışmak istiyorum. Kötü alışkanlıklarım yok. Sinema, tiyatro için vaktim olmuyor. Okumayı da pek sevmiyorum. Okuduklarım bir şey vermedi. Benim okuyacağım roman ise henüz yazılmadı. Beden eğitimi öğretmenliği okuyorum ama spor psikoloğu olmak istiyorum. Daha çok psikoloji kitapları okuyorum... Ama özgün bilgiler veren kitapları.” 

İhlas Koleji büyük şansım

“Kendimi şanslı sayıyorum. En büyük şansım ise İhlas Koleji, Türkiye gazetesi, TGRT ve İHA benim hayatımda önemli yerleri olan kuruluşlar... İhlas Kolejinde çok iyi bir eğitim aldım, okçuluğumu orada geliştirdim, kafamdaki meseleleri çözdü. Kolejin iki şubesinde de Okçuluk Kulübü açtık.”

Aç ve kimsesiz bırakmazdım

“Elimde sihirli bir güç olsa neyi değiştirmek isterdim? ‘Komşusu açken tok yatan bizden değildir’ hadis-i şerifi beni hep etkiler. Böyle bir gücüm olsa herhâlde dünyada aç, kimsesiz ve evsiz, barksız insan bırakmazdım. Yemeği seviyorum en çok da annemin çökertme kebabı ile tarhana çorbasına bayılıyorum.”   
Mahalleli Mete Gazoz’a “Altın Çocuk” adını vermiş. Rio Olimpiyatları sonrası bir iş adamı da “Bizi televizyona esir ettin” diye millî sporcumuza bir altın kaplama ok hediye etmiş...