Yoksulların sığınağı yetimlerin anası

Hazret-i Hadice'ye Ümmül eytam (yetimlerin anası) derler ki evi yoksulların sığınağıdır. Bilhassa çaresiz anneler minik kızlarını kocalarının gazabından korumak için onun kapısını çalarlar. Sayısız kız çocuğunu gömülmekten kurtaran Hadice validemizin evi çocuk yurduna döner bir aralar...Efendimiz "Allah'a andolsun ki, Allah bana Hadice'den daha iyisini nasip etmemiştir; herkes beni inkâr ettiği sırada, o bana iman etti. Herkes beni yalanladığı zaman, o beni tasdik etti. İnsanlar beni mallarından mahrum bıraktıklarında, o servetiyle yardımıma koştu. Allah, ondan bana evlat nasip etti" buyururlar.
Bu kutlu izdivaç 24 yıl sürer, Resul-i Ekrem bu süre zarfında sadece Hazret-i Hadice validemizle evli kalır. Tam 6 çocukları olur, evleri neşe dolar. İlk çocukları Kâsım'dır. Hoş bu sebepten Nebiyyül Muhtereme "Ebül Kâsım" denir ya... Hikmet-i Huda Efendimizin oğulları yaşamaz. Ne Kâsım, ne İbrahim, ne de Abdullah! nbsp;Allah'ın Habibi kız babası olmaktan memnundurlar. Evlatlarını ayırmaz hepsini hoşça tutarlar... nbsp;
Allahın habibi Hira Mağarasında itikaf ve ibadetle meşgul olurken ilk emir gelir, "İkra!"
Cebrail Aleyhisselam kaybolunca Resulullah mağaradan çıkar, evlerine ulaşırlar. Hadice annemize "Beni örtün!" buyururlar. Heyecanları geçince yaşadıklarını anlatırlar. Annemizin aklına Varaka bin Nevfel gelir, gidip ona danışırlar. Varaka iyice yaşlanmış, gözleri kapanmıştır. Beklediği bir haberi almışçasına rahatlar. "Gördüğün insan değil melektir, Cenab-ı Hakkın hazret-i Musa ve Hazret-i İsa'ya gönderdiği 'Namus-u ekber'dir. Yemin ederim ki sen İsa Aleyhisselamın müjdelediği Nebi'sin...
Hazret-i Hadice, Efendimizin sadece neşesini değil, sıkıntılarını da paylaşır. Annemiz adı gibi (Kübra) büyüktür, asla yılmaz, yıkılmaz, zor anlarda Resul-i Kibriya'nın yanından ayrılmaz. Sahra ortasında vaha gibidir, yüzünden tebessümü eksik olmaz.
Müşrikler bi'setin yedinci senesinde aralarında bir ahidname yazar, imza koyarlar. "Müslümanlar evlerinden mahallelerinden çıkarılacak, onlarla kimse görüşmeyecek, bir şey alınmayacak, satılmayacak!"
Tecrid umulandan da sert uygulanır. Kadınların göğüsleri kurur, bebecikler tek damla süte hasret kalırlar. Bir yabancı bir lokma bir şey verecek olsa dövülür, kovulur, malını elinden alırlar. Efendimiz, Hazret-i Hadice'nin servetinden kalanları müminler için harcar...
Ve yine imtihan. Önce Mekke'deki tek hamileri Ebu Talib'in kaybı ile yetim kalırlar. Sonra da biricik Hadice'sini toprağa bırakır.
İhtiyar bir kadın Resûlullah'ı ziyarete gelir. Aleyhisselatü vesselam Efendimiz fazlasıyla ikramda bulunur, hatta sırtlarından abalarını çıkarıp serer, üstüne oturturlardı. Hazret-i Aişe sorar: Kimdi bu kadın Ya Resûlullah!
- Hadice'nin dostlarından biriydi, onu ziyarete gelirdi zamanında... nbsp;
Resûlullah, kurban kesildiğinde Hadice'nin ahbaplarını unutmaz, mutlaka et yollar. "Onun sevdiklerini, onun için seviyorum" buyururlar.