Mavi Yeşil dergisi 13. yaşını kutladı

İlk sayısı 2000 yılının Ocak ayında çıkan iki aylık çevre-kültür-sanat dergisi Mavi Yeşil, on dördüncü yılına merhaba dedi. Elimize ulaşan 79. sayı, on üç yıllık aralıksız yayının yeni bir yıla uzandığının açık göstergesidir. Derginin yeni sayısıyla ilgili sunuş yazısında, şu değerlendirme yapılıyor: nbsp;"Sanat ve edebiyat muhtevalı dergilerin, okur ilgisiyle yaşadığı, yaşaması gerektiği edebiyat ilgililerinin apaçık gerçeğidir. Karadeniz kıyı şeridinin uç noktasındaki Mavi Yeşil dergisini on üç yıl boyunca aralıksız yayında tutan ve yeni bir yıla taşıyan uzak yakın okurlarımıza teşekkür ederiz. nbsp;

Karadeniz Bölgesi, on üç yıldır düzenli yayımlanan bir sanat/edebiyat dergisiyle tanışma fırsatını yakaladıysa bunda okurlarımızın payı azımsanamaz elbette. Şehrinin ve ardından da bölgesinin sınırlarını aşarak Türkiye ölçeğinde okunma mutluluğunu yaşayan Mavi Yeşil dergisinin samimi okurlarının dışında kimi olabilirdi halinden anlayan… Çevremizdeki halkası giderek genişleyen dostlarla on dördüncü yılımıza başlıyoruz; ne mutlu.

Yeni yılımızın başında, 13 Ocak 1973'te ölen Sabahattin Eyuboğlu için ölümünün kırkıncı yılında küçük bir dosya hazırladık. Bu sayımızı, Hasan Öztürk'ün Divan edebiyatı tartışmaları ekseninde Sabahattin Eyuboğlu yazısıyla açıyoruz. İlker Aslan, Eyuboğlu'nun bir düşünce adamı olarak Cumhuriyet döneminde halktan yana duruşuna değiniyor. Mehmet Nur Karakeçi, Eyuboğlu'na Köy Enstitüleri penceresinden baktığı yazısıyla aramızda. Hakan Bilge, kadının toplum hayatındaki yerini işleyen Beyza'nın Kadınları adlı filmi inceliyor. Aynı zamanda Türk sinemasının çıkmazlarına da değinen Bilge, sinemamızın özgün bir tarz oluşturmada eksiklerini gözler önüne seriyor. Erol Uzun, son zamanlarda yayıncılık sektörünün yüzünü güldüren İslamî romanlar üzerine bir değerlendirmeyle aramızda. Nurkal Kumsuz, baskı sonucu vatanlarında ayrılan bilim, sanat ve edebiyat insanlarını bize tekrar hatırlatıyor. Elif Balcı Kaştaş, Nar Ağacı adlı romanın postmodern kurgusunu inceliyor. Ayşegül Özalp, Toni Morrison'un En Mavi Göz romanı üzerine yaptığı değerlendirmeyle aramızda. Bu sayıda Funda Özsoy Erdoğan ve Sevda öyküleriyle nbsp;
aramızda. Şiirleriyle Yiğit Tornacı, Filiz Beyaz, Serdar Çakıcıoğlu dergimize renk katıyor.
Yazınsal yazı her şeyden önce bir dil işidir. Wittgenstein, "dilimin sınırları dünyamın sınırları" diyor. Sevgili okuryazar yeni yıldan dileğimiz dil evrenimizle birlikte düşünce dünyamızın da genişlemesidir."

##tgvideo##

79. sayının içindekiler:

Divan Şiiri Tartışmaları Arasında Bir Cumhuriyet Promethesi / Hasan Öztürk… 2
Bir Fikir Adamı Olarak Sabahattin Eyuboğlu / İlker Aslan… 8
Köy Enstitüleri Penceresinden Sabahattin Eyuboğlu / Mehmet Nur Karakeçi… 11
Yürüyen Adam / Yiğit Tornacı… 15
Kadın Erkeğin Düşüdür / Hakan Bilge… 16
İslami Romanlar Üzerine Bir Değerlendirme / Erol Uzun… 19
Mutsuzluk Diasporası / Nurkal Kumsuz… 22
Nazan Bekiroğlu'nun Nar Ağacı'nda Postmodern Kurgu / Elif Balcı Kaştaş… 24
Toni Morrison: En Mavi Göz / Ayşegül Özalp… 27
Kırık Pencere / Filiz Beyaz… 29
İskender / Serdar Çakıcıoğlu… 29
Babaannem / Funda Özsoy Erdoğan… 30
Günebakan / Sevda… 31
bilgi@maviyesildergisi.com - www.maviyesildergisi.com nbsp;

Bir şehrin sanat elçisi Mavi Yeşil dergisi

Rize Kent Konseyi Başkanı İ.Hakkı Zırh, 13. yaş gününü kutlayan Mavi Yeşil dergisiyle ilgili bir yazı kaleme aldı. Zırh, ajansrize.net sitesinde yayınlanan yazısında şu değerlendirmeyi yaptı: nbsp; nbsp;

Mavi Yeşil Dergisi 13 yılını bitirdi 14.yılına giriyor. 2000 başlarında bir edebiyat dergisi çıkarmak için işe başlayanlar derginin bu günlere geleceğini bilmiyorum düşünebiliyorlar mıydı? Ülkemizde ne yazık ki her gün azalan okuyucu sayısı sayesinde birçok dergi yayın hayatına son vermektedir. Heyelanla işe başlayanlar ne yazık ki kısa sürede hayal kırıklığına uğrayarak yayın hayatlarını sona erdiriyorlar.

Rize'mizde Edebiyat öğretmeni Hasan Öztürk önderliğinde 2000 yılların başında Mavi Yeşil dergisi yayın hayatına başlıyor. Saman kağıda basılı ama içeriği edebiyat yazılarıyla dolu bir dergi. Derginin içi dolu ama dergiyi kim okuyacak. Başta belirttiğimiz gibi her gün azalan okuyucu portföyü karşımızda. Bir heves dendi. Hevesleri bitine kadar devam ederler dendi. Ama beklenen olmadı edebiyat sevdalı bu arkadaşların hevesleri her gün artarak devam etti. Derginin çıktığı yıldan itibaren her yılbaşı sonrası doğum günlerini kutladılar. Önceleri dershane salonlarında çok az kişiyle olan kutlamalar karşısında yılmadılar. Bugün Kültür Merkezi büyük salonunu doldurmaya başladılar. Bu azmi onlara kim verdi diye baktığımızda karşımıza "bir avuç insan " çıkıyor. Onlar bu bir avuç insanla yola çıkarak bu gün yüzlerce kişiye ulaşıyorlar. Öğrendik ki her sayı Rize postanesinden 500 kişiye postalanıyor. Yani Rize'mizin dergisi hem edebiyatı hem de Rize'yi tanıtma amacıyla 500 kişiye ulaşıyor. Türkiye de bulunan üniversitelere, kütüphanelere ve sanatsever insanlara postalanıyor.

Dergi bu büyük boy renkli kapaklı olarak yayın hayatına devam ediyor. Dergide yazı yazabilmek için yazarlar edebi yazılarını yurdun her köşesinden yolluyorlar. Yazar sayısı onlarcadan yüzlere doğru gidiyor sanırım.

Rize'mizin sanat elçisi olan bu dergi Rize'yi ülke çapında tanıtıyor. Tabii hemen akla şu geliyor. Emeklerini, yüreklerini ortaya koyarak bu işi sürdürenlere destek veriliyor mu? Evet tahmin ettiğiniz gibi ne yazık ki ne maddi nede manevi destekleri var. Yalnızca destek kendi okuyucularından gelmektedir. Bu işi nasıl götürüyorlar orası da ayrı bir muamma. Derginin yıllık ederi 20 TL .Evet sadece bu kadar. Buna matbaa parası zarf parası pul parası dahil.

Böyle mi olmalıydı sorusunu soralım kendimize. Hem Rizeli olarak hem de sorumlu mevkilerde olarak. Rizeli olarak bu dergi kendimizde bir sanat edebiyat dergisi çıkmasının gururunu yaşamalıyız. Aynı zamanda kentimizi tanıttığı için sevinmeliyiz. Yetkili olarak koltukları dolduranlar bir derginin Rize için faydasını düşünmezler mi diye sormak gerekir. Emeklerini ve sanatlarını ortaya koyanlar para da istemiyor üstelik. Bu arkadaşları onurlandırmak, teşekkür etmek kimin görevi acaba! Bakalım bekleyelim acaba böyle görevi yapacak bir yetkili ortaya çıkacak mı? Bekleyelim. Dergiyi çıkaranlar beklememiş. 13 yıldır dergiyi çıkarmaya devam etmişler. Devam da edecekler. Ama biz Rizeli olarak onları ne zaman anlayabileceğiz bu daha önemli sanırım.

Bir eleştiri de edebiyat öğretmenlerine! Şehirde 13 yıldır çıkan böyle bir dergiden haberleri olmayanlar var hâlâ. Tabii bu ayıp onların. Edebiyat öğretmeni olarak acaba demiyorlar mı "bu dergide ben de yazı yazsam". Ben edebiyatçı olmadığım halde derginin her sayısı elime geçtiğinde "ben de yazabilir miyim" diye kendime soruyorum. Edebiyat öğretmeni olsam kesin yazardım. Hadi yazamadın! dergide neler var diye merak edip almayı neden düşünmüyorsun onu da merak ediyorum sevgili edebiyat öğretmenleri.

Rizeliler-yetkililer, kentimizin edebiyat yönünden tek dergisi olan 13.yılını kutlayan bu sanatsever arkadaşların emekleriyle çıkardıkları dergiye hep beraber yıllık 20 TL vererek abone olalım. Bu aboneliğimizi onlar istemiyor. Biz Rize'miz için bunu yapalım. Düşünüyorum da Rize de bir edebiyat dergisi 50 bin 100 bin basıyor. Ne güzel olurdu di mi?
Haydin kamu yöneticileri Rize'yi sevdiğini söyleyen…

İ.Hakkı Zırh
Rize Kent Konseyi Başkanı nbsp;
www.ajansrize.net