Ağla çocuğum ağla...

Yüreğimi yaksan da ağlamaya hakkın var
Karşımda boyun büküp bakma bana sitemkâr
Sen susuz bir filizdin, kan ile suladılar
Bu meyve tatlı olmaz bu bahçeyle bu bağla
Bahçıvana sitem et, ağla çocuğum ağla!


Çareler yeni moda; yangın körükle söner!
Mazlumun suçu büyük, haksız haklıyı yener...
Dünya yolu şaşırmış, şimdi tersine döner
Kimse imdada gelmez, kendi yaranı bağla
Yalnızlık kaderinmiş, ağla çocuğum ağla!


Annen, baban, kardeşin kurşuna mı dizildi?
Hayallerin enkazın altında mı ezildi?
O güzel yanağından kaç kere yaş süzüldü?
Her damlada kalbimi binbir yerinden dağla
Bütün dünya utansın, ağla çocuğum ağla!


Kumdan kaleler yaptın füze ile vurdular
Okula gidiyordun, sana tuzak kurdular
Bu kadar olmaz derken, nasıl da kudurdular
Yıldızın barışmadı bu devirle, bu çağla
Dünyanın kiri aksın, ağla çocuğum ağla!


Diyorlar "Barış-sevgi asla karın doyurmaz
Ateş, bomba, kan, barut olmadan hayat olmaz"
"Zirve" çok yüksek yavrum, senin sesin duyulmaz
Gelecek günlerine pembe ümitler bağla
Bugüne bugün deme, ağla çocuğum ağla!


Nerede sıcak yuvan, hani ya oyuncağın?
Neden aşın pişmiyor "yanıyorken" ocağın?
Müşfik kucağa hasret biliyorum kucağın
İlahi adaleti yakında göreceksin
Zalimler ağlayacak, o gün sen güleceksin...





Hanefi Söztutan