Tanınmamak için

Muhammed bin Yûsüf İsfehânî hazretleri, Tebe-i tâbiîn’in âlimlerinden olup ibâdete çok düşkündü.

Aslen İsfehânlıdır.

Şöhretten korkardı.

Bunun için tanınmamaya özen gösterirdi.

Harran'a da bu yüzden gelmişti.

Ancak gelir gelmez, oradaki hadîs âlimleri Onun geldiğini duydular.

Yanına üşüştüler.

O ise rahatsız oldu.

Ve oradan da ayrıldı.

Başka bir şehre gitti.

Orada yerleşti.

"Niçin böyle yaptınız?" dediklerinde;

"Tanınmaktan korktuğum için" buyurdu.

● ● ●

Muhammed bin Yûsüf hazretleri, ekmeğini her zaman değişik fırınlardan alırdı.

Sebebini sordular.

Onlara cevâbında;

"Her zaman aynı fırından alırsam, belki fırın sâhibi beni tanır ve hürmet eder de dînimi dünyâya âlet etmiş olurum" dedi.

● ● ●

Bir sohbetinde;

“Özürsüz namaz kılmayan kimseye, Allahü teâlâ on beş sıkıntı verir. Bunların altısı, bu dünyâdadır” buyurdu.

Sordular ki:

“Onlar nedir efendim?”

Cevâbında;

“Ömründe bereket, yüzünde; Allah dostu kimselerin güzelliği ve sevimliliği kalmaz. Hiçbir iyiliğine sevap, ecir verilmez. Duâları kabul olmaz. Onu kimse sevmez. Müslümanların iyi duâlarının buna faydası olmaz” buyurdu.