"Kelime-i tevhid bir bütündür"

İstanbul’da yetişen velilerden Abdülehad Nuri hazretlerinin talebesinden bir Sadık Efendi vardır.

Bu kişi, Beytullaha gitmek ister bir ara.

İzin alıp düşer yollara.

Ama bir şey çeker dikkatini.

Şöyle ki;

Her tehlike ânında Abdülehad Nuri hazretlerini görür yanında.

Nihayet Kâbe’ye varır.

Fakat o da ne?!..

Hocası da yanındadır.

Şaşkınlığı daha artar!

Gerekli ziyaretleri yapar.

Geri dönüp hocasına varır.

Öğrenir ki, hacca gitmemiş.

Evinde oturmaktadır...

● ● ●

Bir gün de sevdikleriyle birlikte Boğaz'a giderler. Sohbet sırasında birisi, “Efendim, eski veliler, toprağı ‘altın’a çevirirlermiş” der.

Mübarek zat, yerden bir avuç "toprak" alıp, o kişinin avucuna koyar.

O anda toprak "altın" olur.

Böyle söyleyen utanır!

Ama bir faydası olur.

Sevgisi artar bu zata.

● ● ●

Bir gün de sevdikleri; “Efendim, bir kimse sadece ‘Lâ ilâhe illallah’ dese fakat ‘Muhammedün Resulullah’ demese, o kimse Müslüman olur mu?” diye sordular.

Cevabında;

“Olmaz... Çünkü Kelime-i tevhid bir bütündür. Herkes ‘Allah’ diyor. Kâfirler de zorda kalınca 'Allah' diyorlar. Ama Muhammed aleyhisselâmı peygamber tanımıyorlar. O zaman imân olmuyor” buyurdu.