'Ne kadar uğraşsa da bizi bölemezler'

Sıhhiye Er Arif Özkara (21) Kayseri'de geçtiğimiz hafta sonu meydana gelen terör saldırısında yaralanarak Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde tedavi altına alınmıştı.

Olayda yaralanan ve 5 gün kaldığı hastaneden taburcu olan er Arif Özkara ise geldiği evinde ziyaretçilerine kabul etmeye başladı. Özkara, yattığı hasta yatağında yüzünde patlamanın izleri ile İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabirine olayla ilgili açıklamalarda bulundu. Özkara, olayda şehit olan askerlerin hepsini tanıdığını ve bu yüzden çok üzgün olduğunu ifade etti.

Patlama anında kendilerine çarşıya götüren otobüsün dolu olduğunu belirten Özkara, “Durumum çok iyi Allah’a bin şükürler olsun ki iyiyim. Hafif yaralarla atlattım yani. Biz şanslı taraftaymışız yani ben otobüsün ön taraflarında, şoförün hemen yanındaydım. Zaten bombayı da ortadan patlatmışlar her halde. Arkadaki ve önceki arkadaşlara fazla bir şey olmadı. Ne olduysa ortadaki arkadaşlara oldu. Otobüs doluydu, bayağı kalabalıktı 71 kişi falan vardı. Oturan da, atakta olan da vardı. Allah sabır versin ailelerine.

Şehit olanların hepsini tanıyordum sadece birisini tanımıyordum o da sivildi galiba durakta mı bekliyordu artık bilmiyorum. Diğerlerinin hepsini tanıyorum bizim bölüktendi aynı bölükteydik. 6-7 tanesi kendi devremdi zaten” diye konuştu.

“Alev yükseldi, sıcaklık hissettim, çukura düşüyormuş gibi hissettim kendimi”

Özkara, silah arkadaşlarının şehit olduğu ve onlarcasının da yaralandığı saldırıda yaşanan acı dolu anları şu sözlerle anlattı:

“Büyük bir gürültü oldu, büyük bir alev yükseldi. Sıcaklık hissettim kendimde, çukura düşüyormuş gibi hissettim kendimi, boşluğa gidiyormuş gibi hissettim kendimi. Allah’a şükür ama ayaktaydım, yere düştüğümü de hiç hatırlamıyorum ayakta kaldım yani hep. Otobüsten bile yani yürüyerek indim arkadaşlarıma falan baktım.

Bağıranlar ve ağlayanlar vardı çoktu ben bile bağırdım yani ambulans çağırın falan diye arkadaşlarıma bir şey oluyor diye. Kendi yaralı halimle yani o an da hiç acı hissetmedim yani kendi arkadaşlarıma gittim baktım arkadaşlarıma ‘nasılsınız, iyi misiniz?’ diye söyledim. Yarıdan çoğunun yanına vardım, konuşamayanlar vardı, konuşanlar vardı. Ambulans çağırın falan diye bağırıyorduk işte öyle.”