Bir cümlesi yetti!... Çizmeleriyle yürekleri ezdi

Türkiye'yi yasa boğan facia sonrası Soma'daki madenin çevresinde, babasından, oğlundan, eşinden, ağabeyinden haber almaya çalışan yüzlerce kişinin acılı bekleyişi vardı. Kahreden haberlerin yanı sıra, ocaktan sağ çıkarılan her madenci hem aşağıda kalanlara dair bir umut hem de buruk bir sevinç getirdi.
Yerin yüzlerce metre altındaki patlamadan saatler sonra bir işçinin daha sağ kurtulduğu haberi geldi önce. Sonra, kurtarma görevlisine sarılmış madencinin kömür karasına bulanmış yüzü belirdi ocağın girişinde. Yaralı madenci yeryüzüne çıktığında, saatler süren şoku üzerinden atamamıştı. Kurtarma görevlileri, sağlık ekipleri ve yakınlarının bilincinin yerinde olup olmadığını kontrol etmek için ısrarla sorduğu soruları duymuyordu adeta. Kurtarma görevlisinden aldığı destekle kendisini bekleyen ambulansa ilerlerken konuşamıyordu. Sağlık görevlilerinin yardımıyla ambulansa bindi. Sedyeye uzanırken dudaklarından dökülen bir çift söz ise duygusal anların yaşanmasına neden oldu: "Çizmelerimi çıkarayım mı? Sedye kirlenmesin." Hemşirenin "Gerek yok uzanın şöyle" sözlerinin ardından barıktı kendini sedyeye. Hayatta kalmanın sevincine karışan arkadaşlarını kaybetmenin acısı yüzünden okunuyordu.
Saatlerdir canını dişine takıp çalışan kurtarma görevlisi ise yaralı madencinin elini sıkıp "Hadi koçum kendine iyi bak" diyerek tekrar yüzlerce madencinin kurtarılmayı beklediği galeriye yöneldi. Çevredekileri gözyaşlarına boğan bu diyaloğun ardından yaralı madenciyi taşıyan ambulans ise hastaneye doğru hızla uzaklaştı madenden.