İkinci el demokrasi

Rusya'nın arka bahçesinde 2000'li yıllarda başlayan renkli devrimlerin son halkası, Gürcistan'da pazar günü yapılan seçimlerle yıkıldı. Soros yanlısı vakıflar tarafından demokrasi vaadiyle Sırbistan'da başlayan, sonrasında Gürcistan, Ukrayna, Kırgızistan ve Lübnan'da kendi gösteren ve gül, lale, kadife, turuncu gibi sıfatlarla anılan renkli devrimler dönemi resmen sona erdi. Batılılarca modifiye edilmiş, ikinci el demokrasiyi özümseyemeyen ülkelerin bu macerasının faturası da çok ağır oldu. Ayaklanmaların temelinde Sırbistan'da Belgrad Üniversitesi öğrencisi 15 genç tarafından kurulan Otpor adlı sivil toplum kuruluşu yer alıyor. Otpor, 2000 ilkbaharından itibaren onbinlerce kişiyi sokağa döküp sonbaharda Slobodan Miloseviç'i devirmeyi başardı. Örgüt, Ukrayna, Gürcistan, Kırgızistan, İran ve Venezuela gibi birçok ülkeye de şiddet içermeyen yöntemleri ihraç ederek "Kadife darbe"ler gerçekleştirmek istedi. Otpor, son olarak Türkiye'de Gezi Parkı eylemlerinde kendini gösterdi. Gürcistan'da 2 Kasım 2003'te genç bir hukukçunun liderliğinde sokağa dökülen halk, parlamentoyu basıp Eduard Şevardnadze'nin arka kapıdan kaçmasına yol açtı. Bu ayaklanma, kısa sürede domino etkisi yaptı. Gürcülerin "Gül Devrimi" olarak tarihe geçen bu olay sonrasında Mihail Saakaşvili iktidara geldi. Saakaşvili, ülkesini yolsuzluk bataklığına sapladı. Osetya meselesi sebebiyle ülkesini Rusya ile savaşa sürükledi. Binlerce insanını kaybetti. 10 yıldır iktidarda olan Saakaşvili, ilk yenilgiyi önce geçen yıl yapılan parlamento seçiminde aldı. Geçen pazar da seçimlerde iktidarı Bidzina İvanişvili'nin kurucusu olduğu Gürcistan Rüyası Partisi'ne kaptırdı. Bu "Gül Devrimi"nin de sonu oldu.Bir diğer Karadeniz ülkesi olan Ukrayna'da da aynı durum yaşandı. 2004 sonunda yapılan başkanlık seçimlerine hile karıştırıldığını iddia eden muhalif lider Victor Yuşçenko, destekçilerini sokağa dökerek iktidarı ele geçirdi. Yuşçenko'nun kampanyası boyunca turuncu rengi kullanması sebebiyle Ukrayna'daki bu olaylar "Turuncu Devrim" olarak adlandırıldı. Ancak ülke ağır bir ekonomik ve politik krize girdi. Yuşçenko'nun adı yolsuzluklara karıştı. 2010'da Ukrayna'da yapılan devlet başkanlığı seçimlerini Moskova yanlısı bir isim olan Viktor Yanukoviç'in Bölgeler Partisi aldı.
Benzer oyun Ukrayna'dan tam bir yıl sonra Kırgızistan'da sahnelendi. 2005 seçimlerine hile karıştırıldığı iddiasıyla Roza Otunbayeva'nın öncülük ettiği protestolar sonucunda, Askar Akıyev devrildi. Ayaklanmalar tarihe "Lale Devrimi" olarak geçti. Batı ile daha yakın ilişkiler kurması öngörülen Kurmanbek Bakıyev, devlet başkanlığı koltuğunda sadece 5 sene oturabildi. Siyasi ve ekonomik istikrarı sağlayamayan ülkenin koltuğu değişim umuduyla Almazbek Atambayev'e emanet edildi.
Bu arada Şubat 2005 "Sedir Devrimi" ile iktidar değiştiren 2006'da İsrail savaşını yaşayan Lübnan halen kanlı olaylarla sarsılıyor.

nbsp;

AYAKLANMALARIN KODLARI
Yabancı dernek ve vakıfların finanse ettiği renkli devrimler, seçimlerde hile karıştırıldığı iddiasıyla başlatıldı. Çiçek ve renklerle sembolleştirilen ayaklanmalarda bir gençlik örgütü başı çekti. Sırbıstan'da Otpor (Direniş), Gürcistan'da Kmara (Yeter), Ukrayna'da Pora (Zamanı Geldi), Kırgızistan'da Birge (Birlikte) önemli rol oynadı. Ülkelerin hepsinde etnik gerilim çıkarıldı.

nbsp;

KADINLAR BAŞI ÇEKTİ
Gürcistan'da Nino Burcanadze, Ukrayna'da Yulya Timaşenko, Kırgızistan'da Roza Otunbayeva ayaklanmalarda önemli rol oynadı. Timoşenko başbakan, Otunbayeva cumhurbaşkanı, Burcanadze devlet başkanlığı yaptı.

nbsp;

GÜL KÜLE DÖNDÜ
Gürcistan'da Gül Devrimi'yle iktidar olan Mihail Saakaşvili ülkesini savaşa sürükledi. nbsp;

Osman SAĞIRLI - İSTANBUL
TÜRİKYE GAZETESİ